B

Abraham Berge, politikar. Statsminister i Noreg og første formann i Frisinna Venstre.

Aleksandr Borodin, 1833–87, var russisk komponist og kjemiprofessor.

Alessio Baldovinetti (også Alesso), 1425–99, var italiensk målar.

Alf Baartvedt var prest og radikal politikar, som tidleg laga lærebøker på landsmål.

Ananias Johannes Brune, lærar og læstadiansk forkynnar. Saman med Karl E. Akre stod han i 1875 for det nordlegaste bladforsøket på landsmål.

Andreas Bjørkum, dialektforskar. Han forska i indresognsmål og dølemål og skreiv om språket til Tarjei Vesaas og Olav H. Hauge.

Andreas Hesselberg Bjercke, 1883–1967, var arkitekt.

André-Charles Boulle [bol], 1642–1732, var fransk møbelsnikkar og fast leverandør av praktmøblar til Ludvig XIV.

Anne Bjørkedal, forfattar og healar.

Antoine August Bournonville, 1805–79, var fransk-dansk dansar og koreograf.

Antoine Louis Barye [bari], 1796–1875, var fransk bilethoggar.

Anton Bruckner, 1824–96, var austerriksk komponist og organist.

Arne Bergsgård, historikar og skulemann. Han var med og gav nynorsken ei moderne rettskriving frå 1938.

Arnfinn Bruflot, norskamerikansk handverkar, redaktør, forfattar og målmann. Bruflot er den siste norskamerikanaren som har skrive om livet som utvandrar på nynorsk.

Arno Berg, 1890–1974, var arkitekt.

Arnt Bakke, høgskulelektor og folkemusikksamlar. Han oppretta Nordnorsk Folkemusikksamling i 1949 og var den første styraren av samlinga.

Arrigo Boito, 1842–1918, var italiensk librettist og komponist.

Arthur Bjarne Berg, mangeårig redaktør i den kristne avisa Dagen og ein av dei fremste meiningsberarane blant kristenfolket gjennom etterkrigstida.

Aslaug Nesje Bjørlo, direktør ved Nordfjord Folkemuseum, med breitt engasjement for kulturliv og samfunnsliv.

Asta Margrete Brimi, journalist og redaktør i lokalavisa Fjuken i Ottadalen i Nord-Gudbrandsdalen i meir enn 20 år.

August Jacob Bosse, typograf og målmann, fagforeiningsleiar og omsetjar. Han var typograf i Den 17de Mai og omsette Det kommunistiske manifestet til nynorsk.

Bernhardine Catharine Brun, guvernante. Ho blei den første som publiserte ei heil diktsamling på landsmål.

Jens Bertrand Jensen, seinare Bertrand Vinner, bokhandlar, forleggjar og gardbrukar. I 1890-åra var han den viktigaste forleggjaren for forfattarar som skreiv landsmål.

Bjarte Birkeland, professor i nordisk, kjempa for opplysningstanken og utbreiing av nynorsk språk og litteratur.

Bjørn Bue, misjonær og biskop med sterkt engasjement for menneskeverd og kyrkjevekst.

Brita Josefsdotter Bjørgum var mellom dei første kvinnesakskvinnene som skreiv på nynorsk.

Brita Bratland, bonde og kvedar, blei med sitt rike repertoar og sin tekstretta syngjestil ei viktig inspirasjonskjelde for yngre folkesongarar i 1970-åra.

Brynjulf Bergslien, den fremste bilethoggaren i landet i si tid, gravør og siselør. Han var bror til kunstmålaren Knud Bergslien.

Carl Barks, 1901–2000, var amerikansk teiknar.

Carl Emil Buch, 1892–1968, var arkitekt.

Constantin Brancuşi [-kusji], 1876–1957, var rumensk-fransk bilethoggar.

David Olsson Bakke, bonde, målmann, avisredaktør, stortingsmann og lokalhistorikar. Gjennom fleire tiår var han ein av dei fremste radikale bygdepolitikarane på Vestlandet.

Donato Bramante, ca. 1444–1514, var italiensk arkitekt, målar, poet og musikar.

Edvard Beyer, 1920–2003, var litteraturhistorikar og professor i nordisk litteratur ved Universitetet i Oslo frå 1958.

Einar Nyborg Breidsvoll, redaktør, «språkrettar» og ordlistemann. Han la grunnlaget for den mest selde ordlista i Noreg

Eirik Bruhjell gjorde ei dannings- og klassereise frå husmannsson til prost. Før han gjekk inn i prestetenesta, var han folkehøgskulelærar og aktiv målmann.

Elias Jakob Berge, teolog og generalsekretær i Kirkens Nødhjelp. Berge var notbasen frå Sunnmøre som vart prest og ein viktig pioner i norsk nødhjelpsarbeid.

Else Karin Bukkøy, barnevernssjef og forfattar som skriv noveller, romanar og ungdomsbøker.

Elvira Bach, f. 1951, er tysk målar.

Embrik Beitohaugen, spelemann frå Valdres, kjend for rikt og reint tradisjonsspel på hardingfele.

Émile Antoine Bourdelle [bordel], 1861–1929, var fransk bilethoggar.

Endre Otto Brunstad, allsidig språkforskar ved Universitetet i Bergen og tidlegare leiar av Noregs Mållag.

Ernst Barlach, 1870–1938, var tysk grafikar, diktar og bilethoggar.

Étienne-Louis Boullée, 1728–99, var mest verksam som lærar.

Federico Barocci [baråtsji] (eigentleg Federico Fiori), ca. 1535–1612, var italiensk målar.

Finn Bryn, 1890–1975, var arkitekt.

Fra Bartolommeo (eigentleg Baccio della Porta), 1472–1517, var italiensk dominikanarmunk og målar.

Francesco Borromini, 1599–1667, var italiensk arkitekt og sentral i den romerske barokken.

Francis Bacon [beikən], 1909–92, var irsk målar.

Frédéric Auguste Bartholdi, 1834–1904, var fransk bilethoggar.

Frederik Moltke Bugge var ein toppfigur i norsk skule- og kulturliv i 1830- og 40‑åra. Han var ein kraftig talsmann for dei klassiske språka i den store skulekommisjonen (1839-42), som var sett til å revidere skule- og undervisningsopplegget, og han hadde på offentleg oppdrag vore i Tyskland og Frankrike for å studere skulestellet der.

Gabriel Germain Boffrand [båffrã], 1667–1754, var den fremste arkitekten innanfor den franske rokokkoen.

Geir Botnen, pianist, er vorten møtt med stor åtgaum for tilnærminga si til komposisjonar av Edvard Grieg og Geirr Tveitt.

Giacomo Balla, 1871–1958, var italiensk målar og ein av dei leiande i den italienske futurismen.

Giovanni Lorenzo Bernini, 1598–1680, var italiensk arkitekt, målar og bilethoggar.

Gudolf Blakstad, 1893–1985, var arkitekt.

Hanna Lovise Relling Berg, journalist og redaktør. Ho har sett sitt preg på Sunnmørsposten gjennom fleire tiår, og i 2007 blei ho den første kvinnelege sjefsredaktøren i avisa.

Hans Baldung (kalla Grien), ca. 1485–1545, var tysk målar, teiknar, grafikar og glasmålar.

Harald Beyer, 1891–1960, var professor i litteraturhistorie ved Universitetet i Bergen i åra 1951–60.

Harald Bøe, lærar, rektor og næringslivsjournalist i NRK Rogaland og NRK Dagsnytt, med ei markant nynorskrøyst i nesten 30 år.

Hauk Buen er ein av våre mest framifrå og avhaldne hardingfelespelemenn. Han driv familiegarden i Jondalen i Buskerud, vidarefører telemarksspelet og held konsertar med eige feler i inn- og utland.

Helene Bøksle, norsk songar som kombinerer tradisjonelle folketonar med popmusikk.

Helga Botn, sopran, har utmerka seg innanfor operasjangeren med ei rekkje lyriske roller.

Hendrikus Petrus Berlage, 1856–1934, var nederlandsk arkitekt og møbelteiknar.

Henri Bergson var fransk filosof og professor ved Collège de France.

Henrik Bull, 1864–1953, var arkitekt.

Herborg Bryn, journalist, programleiar og kommunikasjonsarbeidar. Ho var som kanalsjef for NRK P2 sentral i utviklinga av radiokanalen sin profil.

Herman Vilhelm Bissen, 1798–1868, var dansk bilethoggar.

Hildegard von Bingen, 1098–1179, var ei tysk benediktinarnonne som er kjend for profetiske tekstar og for breva sine. 

Inge Bremnes, artist og låtskrivar frå Kvæfjord som lagar atmosfærisk populærmusikk på nordnorsk.

Ingeborg L. Bø var lærar og forfattar.

Ingjald Bolstad, folkehøgskulemann, skribent og talar.

Peter Ingvar Bøhn, folkehøgskulemann, prest og diktar. Han gav ut den første songboka på landsmål.

Isak Nilsson Botnen, legendarisk felebyggjar frå Hardanger.

Jacob Bjerknes, 1897–1975, var meteorolog og medlem av bergensskulen. 

Jacob Burckhardt, 1818–97, var sveitsisk kunst- og kulturhistorikar.

Jan Brockmann, f. 1935 i Berlin, er kunstteoretikar.

Jan-Petter Blom, folkemusikkforskar, felespelar og professor i sosialantropologi, pedagog og pådrivar innanfor norsk folkemusikk gjennom mange tiår.

Jean Baudrillard var ein fransk filosof og sosiolog og eit av dei mest kjende namna i postmoderne teori.

Jean-René Bazaine [bazεn], 1904–75, var fransk nonfigurativ målar.

Johanna Bugge Berge, kulturarbeidar og kunstnar som henta motiva sine frå natur, folkeliv og folkekunst i Telemark.

Johannes Catharinus Bull, ingeniør og industrileiar, som helst skreiv engelsk eller landsmål, og som var ein viktig økonomisk hjelpar for mange nynorske aviser.

Joseph Beuys [båjs], 1921–86, var tysk bilethoggar, objektkunstnar, performancekunstnar og kunstteoretikar.

Julius Baumann, forfattar, foreiningsmann og folketalar som var ein svært viktig kulturpersonlegdom blant norske utvandrarar i USA og Canada.

Jørgen Haslef Berner, 1873–1955, var arkitekt og møbelteiknar.

Kari Bjørke, jurist og målkvinne. Ho vart i 1993 den første daglege leiaren i Landssamanslutninga av nynorskkommunar (LNK).

Karl Even Bjørset, lærar og dialektforskar. Han studerte dialektar i Gudbrandsdalen og i Numedal i åra rundt 1900.

Karl Knutsson Bonde var ein svensk og norsk konge på 1400-talet.

Kjell Bondevik, folkeminnegranskar, lektor og sentral politikar i KrF gjennom etterkrigstida.

Kjetil Augundson Brottveit, redaktør og forfattar som i 2004 fekk Sørlandets litteraturpris for romanen Nattradioen.

Kjetil Bang-Hansen, teatersjef, skodespelar og instruktør. Han har vore ein av dei mest sentrale teatersjefar og regissørar i Noreg sidan 1960-talet.

Knud Bergslien, framståande kunstmålar og lærar med eigen målarskule i Kristiania. Bror til Brynjulf Bergslien.

Knut Berg, 1925–2007, var kunsthistorikar og son av Arno Berg.

Knut Buen er hardingfelespelemannen, rosemålaren og kulturarbeidaren som for mange nordmenn står som symbolet på den norske folkemusikken og tradisjonskunsten. Den frittalande telemarkingen har greidd å gi norsk folkemusikk ein synleg plass i mediebiletet.

Kristin Bakken, forskingsdirektør. I åra 2002–2008 etablerte ho som prosjektdirektør Norsk Ordbok 2014 som eit prosjekt for å fullføre verket til grunnlovsjubileet i 2014.

Kåre Bjørgen, lyrikar, skreiv dikt i nasjonalromantisk tradisjon. Han hadde sin poetisk mest produktive periode under krigen og fekk ettermælet farga av at han var aktiv i Nasjonal Samling.

Larry Bell, fødd 1939, er amerikansk bilethoggar.

Lars Backer, 1892–1930, var arkitekt.

Liv Randi Bjørlykke er ein kjend kåsør med humoristiske betraktningar frå eit (tilsikta konservativt) bygdeperspektiv.

Marcel Breuer, 1902–81, var ungarsk-amerikansk arkitekt og formgivar.

Martin Birkeland, lærar, norskdomsforkjempar og målmann, var den viktigaste drivkrafta i etableringa av Fana folkehøgskule, og han var styrar der gjennom meir enn tretti år.

Mikhail Bakhtin var ein russisk litteraturforskar og språkfilosof.

Miranda Bødtker var mønsterteiknar og forskingsformidlar. Ho laga tusenvis av illustrasjonar innanfor fleire vitskapsgreiner, med særleg vekt på botanikk.

Mogens Bøggild, 1901–87, var dansk bilethoggar.

Mons Breidvik, teiknar, målar og bokkunstnar, var mykje omtykt for stødige portrett og kjenslevare teikningar av badande småbarn. Dei største utsmykkingsarbeida utførte han i USA.

Narve Bjørgo, historikar og forskar. Han har gitt viktige bidrag til norsk mellomalderhistorie og var ein sentral person i oppbygginga av Universitetet i Tromsø i 1970-åra.

Nils Beitohaugen var ein mykje brukt og vidgjeten spelemann frå Valdres.

Odd Brochmann, 1909–92, var arkitekt, teiknar og forfattar.

Ola Ireneus Breivega, norskfilolog og målmann som har engasjert seg sterkt i språkpolitikk og normeringsordskifte. I vaksen alder skifta han etternamn frå Bredeveien til Breivega.

Ola E. Bø, dramaturg. Som strateg og idéprodusent har han gitt mange avgjerande impulsar til ei rekkje måltiltak.

Ola Eiriksson Bø, lærar, målmann, pioner innanfor den kristelege folkehøgskulen, avis- og museumsgrunnleggjar. I 1899 skipa han Valdres folkehøgskule.

Ole Gregor Liljedahl Barman, dramatikar, sjef for Det Norske Teatret i to sesongar i 1950-åra, med permisjon frå stillinga som lensmann i Bærum.

Ole Hagbart Bremnes, skulemann og forfattar som formidla nordnorsk kvardagsliv og natur i tekstane sine.

Ottar Befring, offiser og politikar for Arbeidarpartiet, har vore fylkesmann i Møre og Romsdal.

Ove Menzony Bakken var universitetslektor ved NTNU, litteraturforskar med Rasmus Løland som spesialfelt og aktiv i det frilyndte ungdomsarbeidet.

Ove Bang, 1895–1942, var arkitekt.

Per Bjarne Boym, f. 1946, er kunsthistorikar og konservator.

Per Borten, politikar. Han var formann i Bondepartiet/Senterpartiet 1955–1967 og statsminister 1965–1971.

Per Sæmund Bjørkum, fiolinist, spelemann og pedagog, med blikket retta mot både folkemusikktradisjonen frå Vågå og det store kunstmusikalske repertoaret.

Peter Behrens, 1868–1940, var tysk arkitekt og designar.

Peter Albert Benum, skulemann og botanikar, overlærar ved Tromsø lærarskule og styrar av den botaniske avdelinga ved Tromsø Museum gjennom mange år.

Ragnhild Bjørge, målkvinne og journalist. Ho var prosjektleiar for Aksjon nynorsk data 2000, som var med på å påverke Microsoft til å omsetje dei sentrale dataprogramma sine til nynorsk.

Rasmus Dorthin Breistein, filmregissør. Han var med i den første framsyninga på Det Norske Teatret, var pioner i norsk film og laga den første spelefilmen med nynorsk tale.

Reidar Olav Bolling, prest og kyrkjehistorikar. Han skreiv fleire verk om lokalhistorie og lokal kyrkjehistorie og gav ut fleire biografiar.

Rikard Berge, folkeminnesamlar og -granskar. Berge var ein produktiv og original granskar, og etterlét seg om lag 40 000 handskrivne A5-sider.

Rudolf Broby-Johansen, 1900–87, var dansk forfattar og kunstskribent.

Sir Charles Barry, 1795–1860, var britisk arkitekt.

Sjur Bygd var forfattar, gardbrukar, lokalpolitikar og bankmann. Bøkene hans er fine og djuptloddande skildringar av bygdesamfunn i ei brytingstid.

Gunnbjørn Stein Balstad, lærar, forfattar og bladmann, utmerkte seg med fagforeiningsarbeid i Den Norske Forfatterforening.

Steinar Brauteset, radiomann og forfattar. Han laga over 50 program om norsk okkupasjonshistorie, var utanrikskorrespondent i Paris og leidde Landbrukshalvtimen i 20 år.

Svein Erik Brodal, skodespelar, instruktør, dramatikar og lyrikar. Han var teatersjef ved Det Norske Teatret i tolv år.

Tor Bergeron [bærsjerång], 1891–1977, var svensk meteorolog og medlem av bergensskulen. 

Tore Brunborg, jazzsaksofonist, komponist og arrangør. Han har bak seg ei brei musikalsk verksemd, men er mest kjend for det lågmælte, meditative uttrykket.

Torgeir Drengsson Bjørnaraa, naturforteljar, journalist og lærar. Han var ein tidleg popularisator av naturvitskap og blei den fremste naturskildraren på landsmål.

Torleiv Hallvardsson Bjørgum, folkemusikar og kulturarbeidar frå Setesdal, som med markerte rørsler i armar og bein heldt takten heilt til han døydde på scenen.

Torstein Børte var kjend som ein munter mann, men skreiv meditative, tenksame dikt. 

Tove Bull, språkforskar. Ho har i mange tiår arbeidd med den tidlege lese- og skriveopplæringa.

Trygve Alvgeir Bjerkrheim, teolog og forfattar, skreiv tusenvis av dikt og songar, mellom dei «Det er makt i de foldede hender» og «Han tek ikkje glansen av livet».

Turid Bakke Braut, allsidig pianist og pedagog, har gjort ein særleg innsats for songar med nynorsk tekst.

Umberto Boccioni [båtsjåni], 1882–1916, var italiensk kunstteoretikar, målar og bilethoggar.

Vilhelm Bjerknes, 1862–1951, var skaparen av bergensskulen innanfor meteorologi. 

Vladimir Baranov-Rossiné, 1888–1949, var rumensk-fransk målar og bilethoggar.

 Wenche Blomberg, fødd i 1943, er forfattar og kriminolog. Ho har mellom anna gitt ut Galskapens hus. Internering og utskilling i Norge 1550–1850.

William Blake var ein britisk målar, grafikar og poet som har halde fram med å inspirera litteraturen lenger enn mange av sine romantiske samtidige.

Øystein Bjørdal er prest og prestelærar og har arbeidd mykje med kyrkjemusikk og liturgiske spørsmål. Sidan 2002 har han vore domprost i Molde.