S

Adolf Schirmer, 1850–1930, var norsk arkitekt og son av Heinrich Ernst Schirmer.

Agnar Skeidsvoll, redaktør og forfattar. Han skreiv ei nynorsk reklamelære og førte preikekritikk inn i norsk presse.

Heinrich Julius Manfred Alexander Seippel, filolog, folkeminnegranskar og omsetjar, er den omsetjaren som har hatt størst påverknad på nynorsk som bibelspråk.

Alf Saltveit, forfattar, omsetjar og kulturskribent. Han filleristar heimbyen Haugesund, men har likevel fått stasplass med namneplate og foto på stamkaféen nær Rådhusplassen.

Alf Skjeseth, journalist. Han var med og bygde opp Klassekampen som dagsavis, arbeidde i NTB og Nationen, var leiar for Norsk Journalistlag, og vende i 2005 tilbake til Klassekampen.

Alf Sommer, skodespelar og sceneinstruktør, medverka i komediar og drama, var ein av pionerane i Fjernsynsteateret og bidrog til å gjere Den fjerde nattevakt til nasjonal eige.

Andrea Sansovino (eigentleg Contucci), 1460–1529, var italiensk bilethoggar og arkitekt.

Andreas Pedersen Seierstad, teolog, bondestudent med haugiansk bakgrunn, målmann frå Vestfold, kyrkjehistorikar og folkeminnegranskar. Professor i kyrkjesoge ved Menighetsfakultetet.

Anfinn Emil Stigen, filosof. Han disputerte på Aristoteles, skreiv ei filosofihistorie og omsette Platon til nynorsk.

Anna Marie Sandnes var lyrikar som debuterte seint i livet. Angst, einsemd og framandgjering er viktige motiv.

Arnulv Sigurd Sudmann, journalist og leksikonredaktør. Han var hovudredaktøren for det største og mest originale oppslagsverket som er blitt laga på nynorsk.

Asbjørn Sunde, motstandsmann under andre verdskrigen. Under dekknamnet «Osvald» leidde han ei av dei mest aktive sabotasjegruppene i motstandskampen.

Asgaut Steinnes, historikar, ordboksforfattar og riksarkivar. Han la grunnlaget for ei latinsk ordbok på nynorsk.

Åsmund Lønning Strømnes, pedagog og skulemann. dosent ved Universitetet i Oslo og professor ved universiteta i Tromsø og Trondheim.

Åsmund Snøfugl, redaktør, forleggjar og lokalhistorisk forfattar som arbeider for å gjere nynorsk til eit kvardagsspråk i Trøndelag.

Astrid Rosendal Sommer, skodespelar ved Det Norske Teatret, kjend for generasjonar av nordmenn gjennom radio- og fjernsynsteater for barn og vaksne.

Audun Sjøstrand, lektor, bokmeldar, korist og forfattar av prislønt vestlandskrim i åra 1985–91.

Bernt Andreas Støylen var biskop. Han leidde arbeidet med Nynorsk Salmebok og var med på å kristne nynorsken.

Bjarne Slapgard, forfattar og folkehøgskulemann som var sentral i det norske folkehøgskulemiljøet i fleire tiår.

Bjørn Skagestad, skodespelar, debuterte ved Det Norske Teatret, der han var tilsett frå 1969 til 1987. Han har markert seg som ein allsidig skolespelar, ein av dei fremste i den generasjonen han høyrer til.

Camillo Sitte, 1843–1903, var austerriksk arkitekt og byplanleggjar.

Christian August Selmer, politikar. Statsminister som i 1884 vart frådømd embetet i Riksretten. Han var regjeringssjef i dei mest dramatiske åra i norsk politikk.

Claus Sluter, ca. 1340–ca. 1406, var nederlandsk-burgundisk bilethoggar og ein av dei viktigaste i seinmellomalderen.

Edvard Storm, diktar og skulemann, bidrog til å skape det nynorske skriftspråket – og den danske folkeskulen.

Eero Saarinen, 1910–61, var finsk-amerikansk arkitekt og son av Eliel Saarinen.

Einar Arne, folkehøgskulelærar og -styrar, var ein sentral person i ungdoms- og fråhaldsarbeidet midt på 1900-talet.

Einar Schibevaag, kulturentreprenør og prosjektutviklar, kjend for arbeidet med Ivar Aasen-året og Nasjonalt Garborgsenter.

Eirik Martin Torvaldsson Sommer, lærar og forfattar som gav ut nokre av dei aller første bøkene på landsmål.

Eliel Saarinen, 1873–1950, var finsk arkitekt og far til Eero Saarinen.

Francesco de Sanctis, 1693–1731, var italiensk arkitekt og representant for den italienske seinbarokken.

Frode Jens Strømnes, psykologiprofessor. I 1990-åra starta han Norsk Statsstipendiatforening.

Georg Julius Justus Sauerwein, tyskfødd språkgeni og verdsborgar som busette seg på Dovre.

George Segal [sigəl], 1924–2000, var amerikansk bilethoggar.

Gottfried Semper, 1803–79, var tysk arkitekt, hovudsakleg i nyrenessansestil.

Gunvor Stornes, lyrikar og romanforfattar som er ein av nestorane i nordnorsk litteratur. Ho tok initiativet til Nordnorsk Forfatterlag.

Hans Stormoen, skodespelar, instruktør og omsetjar. Han var gardbrukarsonen som vart ein av dei mest allsidige og sentrale teaterpersonlegdomane i det 20. hundreåret.

Håvard Skirbekk, lærar, lokalhistorikar og museumsmann. I over 40 år var han knytt til Glomdalsmuseet, frå 1929 som styremedlem, frå 1952 som styrar.

Heidi Sand, fødd 1957, er smykkekunstnar.

Heinrich Ernst Schirmer, 1814–87, var tysk-norsk arkitekt og far til Adolf Schirmer.

Helge Lunde Seip, redaktør og politikar. Han var partileiar, stortingsrepresentant og statsråd for Venstre, også kjend som ein kunnskapsrik valkommentator i radio og fjernsyn.

Helge Atle Simonnes, siviløkonom, journalist, konsernsjef i Mentor Medier, administrerande direktør og sjefredaktør i avisa Vårt Land i nærmare 30 år.

Helge Sivertsen, skulemann og politikar. Han prega norsk skulepolitikk i etterkrigstida og tok initiativ til Vogt-komiteen, som vart ein milestein i norsk språkpolitikk.

Henrik Christian Fredrik Størmer, ingeniør, industrigründer, oppfinnar og målmann. Han var mykje engasjert i utvikling av treindustri og utnytting av fossar til elektrisk kraftforsyning.

Henrik Straumsheim skreiv diktet «Ut mot havet», som med musikk av komponisten Edvard Fliflet Bræin har vorte ein klassikar.

Herbjørn Sørebø, politisk journalist, forfattar, kommentator og kåsør. Han var tilsett i NRK i meir enn 30 år og var med på å utvikle den politiske journalistikken i Noreg. Sørebø var ein synleg nynorskmann, som i fleire år fekk mykje kritikk for språket sitt.

Herman Major Schirmer, 1845–1913, var norsk arkitekt og son av Heinrich Ernst Schirmer.

Hermann Starheimsæter, nynorskforfattar som skriv i mange sjangrar og mellom anna er oppteken av språk og galskap, og av det nynorske prosjektet.

Holger Sinding-Larsen, 1869–1938, var arkitekt og arkeolog.

Ib Spang Olsen, 1921–2012, var dansk teiknar og grafikar.

Idar Stegane, litteraturforskar som har forska på det norske skriftlivet generelt og det nynorske skriftlivet spesielt. Han er ein av dei fremste kjennarane av Olav H. Hauge si dikting.

Inge Særheim, språkforskar og namnegranskar frå Rogaland.

Ingrid Storholmen, lyrikar og litteraturkritikar. Storholmen er ein samtidslyrikar med stor vilje og evne til eksperimentering, også med typografisk uttrykk og form på bøkene sine.

Isak Saba, 1875–1921, var lærar, skribent og politikar.

Jacopo Sansovino, 1486–1570, var italiensk arkitekt og bilethoggar.

Jacques-Germain Soufflot [soflå], 1713–80, var fransk arkitekt.

Jahn-Arill Skogholt, lærar, lokalpolitikar og forfattar, fekk gjennombrotet sitt med visa «Kor e hammaren, Edvard?», som også blei eit varemerke for den nordnorske visebølgja i 1970-åra.

Jakob Straume, misjonær, forkynnar og forfattar. Han skreiv ei rad bøker om det kristelege arbeidet knytt til Norsk Luthersk Misjonssamband.

Jakob Sverdrup d.y., dosent, seinare professor, i germansk filologi og språkforskar som gjorde viktig grunnlagsarbeid for tyskstudiet i Noreg gjennom å utarbeide ordbøker og lærebøker.

Jan P. Syse, politikar. Statsminister 1989-1990 og formann i Høgre.

Jesús-Raphael Soto, 1923–2005, var venezuelansk biletkunstnar.

Johan Tobias Sergel, 1740–1814, var svensk bilethoggar.

Johannes Skar, folkeminnesamlar som gav ut åtte band med Gamalt or Sætesdal.

Jørn Sandnes, historikar og stadnamngranskar frå Nord-Trøndelag, rektor ved Universitetet i Trondheim frå 1978 til 1981.

Kåre Skadberg, ordboksredaktør, tidlegare kontorsjef for nynorsk i Norsk språkråd. Saman med Aud Søyland førte han arbeidet med Nynorsk ordliste av Alf Hellevik vidare.

Karl Friedrich Schinkel, 1781–1841, var tysk arkitekt og ein framståande nyklassisist.

Ketil Skogen, sakførar, sorenskrivar, redaktør, politikar og kraftutbyggjar. Han var den første som tok juridisk embetseksamen på landsmål.

Klara Semb, dansepedagog og ungdomslagskvinne. Ho lærte titusenvis av unge menneske tradisjonsviser og tradisjonsdansar.

Klaus Sletten, ungdomslagsleiar og journalist. Han gjorde nesten alt på ein gong, og rakk meir enn dei fleste.

Louis Henry Sullivan, 1856–1924, var amerikansk arkitekt.

Malvin Skulbru, nordnorsk multikunstnar. Han er medlem av visegruppa Boknakaran frå Tromsø.

Marcus Schnabel, prest, vitskapsmann og målgranskar. I dag er han mest kjend for granskinga av dialektane i Hardanger.

Margit Bruun Sletten, ungdomslagskvinne. Ho var ein av dei målpolitiske gründerane i Oslo kring 1900.

Marta Myklebust Schumann vart skjønnlitterær forfattar og kulturarbeidar etter ei lang tenestetid i Televerket.

Martin Olav Konrad Strømnes, pedagog og skulemann, var professor i praktisk pedagogikk ved Noregs lærarhøgskule i Trondheim.

Matias Skard var omsetjar, folkehøgskulemann, lærarutdannar og den første skuledirektøren som nytta nynorsk i embetsføringa.

Nelly Sachs, tysk poet og omsetjar, fekk nobelprisen i litteratur for gjennom drama og dikt å ha tematisert jødane sine lidingar under nazismen.

Niki de Saint Phalle, 1930–2002, var fransk bilethoggar og målar.

Nikolai Andreas Schei, fylkesmann i Sogn og Fjordane 1945–1971. Han leidde Kommuneinndelingskomiteen 1946–62, som førte til at talet på kommunar vart redusert frå 747 til 454.

Nils Nilsson Skum, samisk kunstnar.

Nils Slaatto, 1923–2001, var arkitekt.

Nils Kristian Sund, bokhandlar, forfattar og kulturinstitusjon i Haugesund.

Ola Setrom, forfattar og lærar frå Oppdal som nytta nynorsk med innslag av oppdalsdialekt i forfattarskapen sin.

Ola Svein Stugu, professor i historie ved NTNU i Trondheim. Han er ein profilert historieformildar og har gitt ut ei rekkje bøker om byhistorie og kulturhistorie.

Olai Skulerud, dialektforskar. Studien av Tinnmålet frå 1922 og 1938 er det største verket som er skrive om ein dialekt i Noreg.

Olav Sletto, forfattar. Han var læraren som heldt over 2000 foredrag.

Olav Solberg er professor i nordisk litteratur ved Høgskolen i Telemark. Han har gitt ut mange bøker om folkedikting og har særleg arbeidd innanfor fagfeltet ballade- og viseforsking.

Ole Mørk Sandvik var utdanna teolog og den første som tok doktorgrad på norsk folkemusikk. Han var folkemusikksamlar, pedagog og forfattar.

Ottar Starheim, journalist. Han var ein markant journalist i Sogn og Fjordane, arbeidde over 40 år i NRK og redigerte NRKs fylkesleksikon for Sogn og Fjordane.

Paul Svarstad, gardbrukar, journalist og stortingsmann.

Peder Mathias Reinhart Sefland, prest og teolog. Han gjorde presteteneste mellom anna på Svalbard og på Værøy i Lofoten.

Per Sandal, historikar, forskar og forfattar. Han har gitt viktige bidrag til å utvikle lokalhistorie som fag i Noreg i 1980- og 90-åra.

Per Sivle var ein omstridd og folkekjær lyrikar, humorist, prosaist og avisredaktør, som mellom anna skreiv diktet «Den fyrste songen».

Peter Joakim Kristian Slotsvik, ungdomslagsleiar og redaktør. Han var norskdomsmannen som i fleire tiår redigerte ei avis på norskdansk i Østfold.

Ragna Thiis Stang, 1909–78, var kunsthistorikar og dotter av Jens Thiis.

Rasmus Stauri, forfattar og folkeopplysar, grunnla Gudbrandsdalens Folkehøgskule i 1902.

Reidar Storaas, forfattar og journalist som nyttar begge målformer. Gjennom ei årrekkje har han vore med på å utforme kulturstoffet i Bergens Tidende.

Richard Serra, fødd 1939, er amerikansk bilethoggar og «environmentkunstnar».

Rolf Stenersen, 1899–1978, var forfattar, forretningsmann og kunstsamlar.

Sangallo, italiensk arkitektfamilie som verka i Firenze og Roma under renessansen.

Sigmund Sæverud, skodespelar og regissør, var med og skipa Hålogaland Teater i Tromsø og var i mange år mellom dei sentrale skodespelarane ved teatret.

Sigrun Slapgard, journalist og forfattar med interesse for krigstematikk. Ho er òg oppteken av kvinner i norsk presse- og litteraturhistorie.

Sir John Soane [soun], 1753–1837, var britisk arkitekt.

Skopas, gresk seinklassisk bilethoggar og arkitekt på midten av 300-talet f.Kr.

Smithson, 1938–73, var amerikansk biletkunstnar og teoretikar.

Ståle Storløkken, kjend jazzmusikar og komponist frå Dovre, med lang erfaring frå den norske jazzscena.

Steinar Johannes Stenersen Schjøtt, ordbokforfattar og lærebokforfattar.

Svanaug Steinnes, omsetjar, skribent og teaterarbeidar. Som omsetjar har ho særleg omsett prosa og teaterstykke frå romanske språk.

Theodore Slette, lektor og leksikograf som laga den første store nynorsk-engelske ordboka.

Thomas Sheraton, 1751–1806, var engelsk møbelskapar.

Thorvald Sirnes, kultur- og samfunnsforskar med interesse for makt, normalitet, verdipolitikk, identitetsdanning og dei utfordringane det representative demokratiet står overfor i dag.

Tor Stallvik har hatt mange verv i norskdomsrørsla, og han har omsett Torbjørn Egners lesebøker til nynorsk.

Tore Skaug, journalist, redaktør, bibliotekar og lokalhistorikar med folkemusikk og folkekultur som interessefelt.

Tormod Skagestad var med eitt års unntak sjef ved Det Norske Teatret frå 1960 til 1979, og han vart den viktigaste teatersjefen i norsk teater etter krigen.

Torvald Sund, prisløna forfattar med omfattande og allsidig produksjon av meir enn 40 bøker i mange sjangrar.

Vegard Sletten, ungdomslagsmann, redaktør og forfattar. Han skreiv på nynorsk i Verdens Gang fleire tiår før det blei ei politisk sak å få meir nynorsk i rikspressa.

Veit Stoss, ca. 1445–ca. 1535, var tysk-polsk bilethoggar, målar og grafikar.

Vincenzo Scamozzi [skamådzi], 1552–1616, var italiensk arkitekt og arkitekturteoretikar.