S

Adolf Schirmer, 1850–1930, var norsk arkitekt og son av Heinrich Ernst Schirmer.

Agnar Skeidsvoll, redaktør og forfattar. Han skreiv ei nynorsk reklamelære og førte preikekritikk inn i norsk presse.

Heinrich Julius Manfred Alexander Seippel, filolog, folkeminnegranskar og omsetjar, er den omsetjaren som har hatt størst påverknad på nynorsk som bibelspråk.

Alf Saltveit, forfattar, omsetjar og kulturskribent. Han filleristar heimbyen Haugesund, men har likevel fått stasplass med namneplate og foto på stamkaféen nær Rådhusplassen.

Alf Skjeseth, journalist. Han var med og bygde opp Klassekampen som dagsavis, arbeidde i NTB og Nationen, var leiar for Norsk Journalistlag, og vende i 2005 tilbake til Klassekampen.

Alf Sommer, skodespelar og sceneinstruktør, medverka i komediar og drama, var ein av pionerane i Fjernsynsteateret og bidrog til å gjere Den fjerde nattevakt til nasjonal eige.

Alf Å. Sæter (f. 1935) frå Aukra arbeidde som fotograf i Molde og debuterte med romanen Mitt stakkars nye liv (1974).

Andrea Sansovino (eigentleg Contucci), 1460–1529, var italiensk bilethoggar og arkitekt.

Andreas Pedersen Seierstad, teolog, bondestudent med haugiansk bakgrunn, målmann frå Vestfold, kyrkjehistorikar og folkeminnegranskar. Professor i kyrkjesoge ved Menighetsfakultetet.

Anfinn Emil Stigen, filosof. Han disputerte på Aristoteles, skreiv ei filosofihistorie og omsette Platon til nynorsk.

Arnulv Sigurd Sudmann, journalist og leksikonredaktør. Han var hovudredaktøren for det største og mest originale oppslagsverket som er blitt laga på nynorsk.

Asbjørn Sunde, motstandsmann under andre verdskrigen. Under dekknamnet «Osvald» leidde han ei av dei mest aktive sabotasjegruppene i motstandskampen.

Asgaut Steinnes, historikar, ordboksforfattar og riksarkivar. Han la grunnlaget for ei latinsk ordbok på nynorsk.

Astrid Rosendal Sommer, skodespelar ved Det Norske Teatret, kjend for generasjonar av nordmenn gjennom radio- og fjernsynsteater for barn og vaksne.

Audun Sjøstrand, lektor, bokmeldar, korist og forfattar av prislønt vestlandskrim i åra 1985–91.

Audun Skjervøy, journalist, forfattar, lokalpolitikar, jordbær- og potetbonde og tidlegare redaktør i den nynorske vekeavisa Dag og Tid.

Baruch de Spinoza, 1632–77, var jødisk-nederlandsk filosof. Han vart utstøytt av synagoga på grunn av at han var fritenkjar.

Bernt Andreas Støylen var biskop. Han leidde arbeidet med Nynorsk Salmebok og var med på å kristne nynorsken.

Bjørn Skagestad, skodespelar, debuterte ved Det Norske Teatret, der han var tilsett frå 1969 til 1987. Han har markert seg som ein allsidig skolespelar, ein av dei fremste i den generasjonen han høyrer til.

Camillo Sitte, 1843–1903, var austerriksk arkitekt og byplanleggjar.

Christian August Selmer, politikar. Statsminister som i 1884 vart frådømd embetet i Riksretten. Han var regjeringssjef i dei mest dramatiske åra i norsk politikk.

Claus Sluter, ca. 1340–ca. 1406, var nederlandsk-burgundisk bilethoggar og ein av dei viktigaste i seinmellomalderen.

Eero Saarinen, 1910–61, var finsk-amerikansk arkitekt og son av Eliel Saarinen.

Einar Arne, folkehøgskulelærar og -styrar, var ein sentral person i ungdoms- og fråhaldsarbeidet midt på 1900-talet.

Einar Schibevaag, kulturentreprenør og prosjektutviklar, kjend for arbeidet med Ivar Aasen-året og Nasjonalt Garborgsenter.

Eirik Martin Torvaldsson Sommer, lærar og forfattar som gav ut nokre av dei aller første bøkene på landsmål.

Eliel Saarinen, 1873–1950, var finsk arkitekt og far til Eero Saarinen.

Francesco de Sanctis, 1693–1731, var italiensk arkitekt og representant for den italienske seinbarokken.

Frode Jens Strømnes, psykologiprofessor. I 1990-åra starta han Norsk Statsstipendiatforening.

Georg Julius Justus Sauerwein, tyskfødd språkgeni og verdsborgar som busette seg på Dovre.

George Segal [sigəl], 1924–2000, var amerikansk bilethoggar.

Gottfried Semper, 1803–79, var tysk arkitekt, hovudsakleg i nyrenessansestil.

Guttorm Sigurdsson, 1200–04, var norsk konge og son av kong Sverres eldste son Sigurd Lavard.

Halvdan Svarte, son av Gudrød Veidekonge og far til Harald Hårfagre.

Hans Stormoen, skodespelar, instruktør og omsetjar. Han var gardbrukarsonen som vart ein av dei mest allsidige og sentrale teaterpersonlegdomane i det 20. hundreåret.

Heidi Sand, fødd 1957, er smykkekunstnar.

Heinrich Ernst Schirmer, 1814–87, var tysk-norsk arkitekt og far til Adolf Schirmer.

Helge Lunde Seip, redaktør og politikar. Han var partileiar, stortingsrepresentant og statsråd for Venstre, også kjend som ein kunnskapsrik valkommentator i radio og fjernsyn.

Helge Atle Simonnes, siviløkonom, journalist, konsernsjef i Mentor Medier, administrerande direktør og sjefredaktør i avisa Vårt Land i nærmare 30 år.

Helge Sivertsen, skulemann og politikar. Han prega norsk skulepolitikk i etterkrigstida og tok initiativ til Vogt-komiteen, som vart ein milestein i norsk språkpolitikk.

Henning Sommerro, professor, komponist og musikar frå Surnadal som gjennom fem tiår har spela ei sentral rolle i norsk musikkliv. Han har skrive musikk til over hundre produksjonar for film og scene, og han har tonesett dikt av Hans Hyldbakk, der «Vårsøg» er det mest kjende.

Henrik Christian Fredrik Størmer, ingeniør, industrigründer, oppfinnar og målmann. Han var mykje engasjert i utvikling av treindustri og utnytting av fossar til elektrisk kraftforsyning.

Herbjørn Sørebø, politisk journalist, forfattar, kommentator og kåsør. Han var tilsett i NRK i meir enn 30 år og var med på å utvikle den politiske journalistikken i Noreg. Sørebø var ein synleg nynorskmann, som i fleire år fekk mykje kritikk for språket sitt.

Herman Major Schirmer, 1845–1913, var norsk arkitekt og son av Heinrich Ernst Schirmer.

Hermund Slaattelid, lektor og formidlar av latinsk kultur. Han har fremja folkedanning og offentleg ordskifte.

Holger Sinding-Larsen, 1869–1938, var arkitekt og arkeolog.

Ib Spang Olsen, 1921–2012, var dansk teiknar og grafikar.

Idar Stegane, litteraturforskar som har forska på det norske skriftlivet generelt og det nynorske skriftlivet spesielt. Han er ein av dei fremste kjennarane av Olav H. Hauge si dikting.

Inge Særheim, språkforskar og namnegranskar frå Rogaland.

Isak Saba, 1875–1921, var lærar, skribent og politikar.

Jacopo Sansovino, 1486–1570, var italiensk arkitekt og bilethoggar.

Jacques-Germain Soufflot [soflå], 1713–80, var fransk arkitekt.

Jahn-Arill Skogholt, lærar, lokalpolitikar og forfattar, fekk gjennombrotet sitt med visa «Kor e hammaren, Edvard?», som også blei eit varemerke for den nordnorske visebølgja i 1970-åra.

Jakob Straume, misjonær, forkynnar og forfattar. Han skreiv ei rad bøker om det kristelege arbeidet knytt til Norsk Luthersk Misjonssamband.

Jakob Sverdrup d.y., dosent, seinare professor, i germansk filologi og språkforskar som gjorde viktig grunnlagsarbeid for tyskstudiet i Noreg gjennom å utarbeide ordbøker og lærebøker.

Jan P. Syse, politikar. Statsminister 1989-1990 og formann i Høgre.

Jesús-Raphael Soto, 1923–2005, var venezuelansk biletkunstnar.

Johan Tobias Sergel, 1740–1814, var svensk bilethoggar.

Johannes Skar, folkeminnesamlar som gav ut åtte band med Gamalt or Sætesdal.

Johannes Skarprud, lærar, bonde og diktar frå Telemark. Han er særleg kjend for diktet «Telemark», som blei kåra til den beste fylkessongen i 1919.

Jørn Sandnes, historikar og stadnamngranskar frå Nord-Trøndelag, rektor ved Universitetet i Trondheim frå 1978 til 1981.

Karl Friedrich Schinkel, 1781–1841, var tysk arkitekt og ein framståande nyklassisist.

Ketil Skogen, sakførar, sorenskrivar, redaktør, politikar og kraftutbyggjar. Han var den første som tok juridisk embetseksamen på landsmål.

Klaus Sletten, ungdomslagsleiar og journalist. Han gjorde nesten alt på ein gong, og rakk meir enn dei fleste.

Kåre Skadberg, ordboksredaktør, tidlegare kontorsjef for nynorsk i Norsk språkråd. Saman med Aud Søyland førte han arbeidet med Nynorsk ordliste av Alf Hellevik vidare.

Lars Ove Seljestad, sosiolog og forfattar frå Odda.

Louis Henry Sullivan, 1856–1924, var amerikansk arkitekt.

Malvin Skulbru, nordnorsk multikunstnar. Han er medlem av visegruppa Boknakaran frå Tromsø.

Marcus Schnabel, prest, vitskapsmann og målgranskar. I dag er han mest kjend for granskinga av dialektane i Hardanger.

Margit Bruun Sletten, ungdomslagskvinne. Ho var ein av dei målpolitiske gründerane i Oslo kring 1900.

Marta Myklebust Schumann vart skjønnlitterær forfattar og kulturarbeidar etter ei lang tenestetid i Televerket.

Martin Olav Konrad Strømnes, pedagog og skulemann, var professor i praktisk pedagogikk ved Noregs lærarhøgskule i Trondheim.

Nelly Sachs, tysk poet og omsetjar, fekk nobelprisen i litteratur for gjennom drama og dikt å ha tematisert jødane sine lidingar under nazismen.

Niki de Saint Phalle, 1930–2002, var fransk bilethoggar og målar.

Nils Nilsson Skum, samisk kunstnar.

Nils Slaatto, 1923–2001, var arkitekt.

Nils Kristian Sund, bokhandlar, forfattar og kulturinstitusjon i Haugesund.

Ola Svein Stugu, professor i historie ved NTNU i Trondheim. Han er ein profilert historieformildar og har gitt ut ei rekkje bøker om byhistorie og kulturhistorie.

Olai Skulerud, dialektforskar. Studien av Tinnmålet frå 1922 og 1938 er det største verket som er skrive om ein dialekt i Noreg.

Olav Solberg er professor i nordisk litteratur ved Høgskolen i Telemark. Han har gitt ut mange bøker om folkedikting og har særleg arbeidd innanfor fagfeltet ballade- og viseforsking.

Olav Terjeson Sandnes, siviløkonom og medieleiar. Frå 2015 er han sjefredaktør og administrerande direktør i TV2.

Ottar Starheim, journalist. Han var ein markant journalist i Sogn og Fjordane, arbeidde over 40 år i NRK og redigerte NRKs fylkesleksikon for Sogn og Fjordane.

Paul Svarstad, gardbrukar, journalist og stortingsmann.

Peder Mathias Reinhart Sefland, prest og teolog. Han gjorde presteteneste mellom anna på Svalbard og på Værøy i Lofoten.

Peer Storeygard, norskamerikansk målmann, journalist, forfattar og redaktør av nynorskbladet Norrøna, som vart utgitt i USA i byrjinga av 1900-talet.

Per Sandal, historikar, forskar og forfattar. Han har gitt viktige bidrag til å utvikle lokalhistorie som fag i Noreg i 1980- og 90-åra.

Peter Andreas Skjeflo, lærar og forfattar frå Sparbu. Han var ein av dei første i Noreg til å nytte landsmålet i diktinga si.

Peter Joakim Kristian Slotsvik, ungdomslagsleiar og redaktør. Han var norskdomsmannen som i fleire tiår redigerte ei avis på norskdansk i Østfold.

Pål Sundvor var journalist og forfattar. Han gav også ut eit drygt titals romanar og fleire skodespel.

Ragna Thiis Stang, 1909–78, var kunsthistorikar og dotter av Jens Thiis.

Reidar Storaas, forfattar og journalist som nyttar begge målformer. Gjennom ei årrekkje har han vore med på å utforme kulturstoffet i Bergens Tidende.

Richard Serra, fødd 1939, er amerikansk bilethoggar og «environmentkunstnar».

Rolf Stenersen, 1899–1978, var forfattar, forretningsmann og kunstsamlar.

Rudolf Steiner var filosof, Goethe-forskar og grunnleggjar av den antroposofiske rørsla.

Sangallo, italiensk arkitektfamilie som verka i Firenze og Roma under renessansen.

Sigmund Sæverud, skodespelar og regissør, var med og skipa Hålogaland Teater i Tromsø og var i mange år mellom dei sentrale skodespelarane ved teatret.

Sigurd Slembe, død i 1139, var tronkrevjar, presteutdanna og gav seg ut for å vere son av Magnus Berrfot. 

Sigurd Syr, det vil seie Sigurd svin, ca. 960–1020, var småkonge på Ringerike. 

Sir John Soane [soun], 1753–1837, var britisk arkitekt.

Skopas, gresk seinklassisk bilethoggar og arkitekt på midten av 300-talet f.Kr.

Smithson, 1938–73, var amerikansk biletkunstnar og teoretikar.

Ståle Storløkken, kjend jazzmusikar og komponist frå Dovre, med lang erfaring frå den norske jazzscena.

Svanaug Steinnes, omsetjar, skribent og teaterarbeidar. Som omsetjar har ho særleg omsett prosa og teaterstykke frå romanske språk.

Theodore Slette, lektor og leksikograf som laga den første store nynorsk-engelske ordboka.

Thomas Sheraton, 1751–1806, var engelsk møbelskapar.

Thorvald Sirnes, kultur- og samfunnsforskar med interesse for makt, normalitet, verdipolitikk, identitetsdanning og dei utfordringane det representative demokratiet står overfor i dag.

Tor Stallvik har hatt mange verv i norskdomsrørsla, og han har omsett Torbjørn Egners lesebøker til nynorsk.

Tore Skaug, journalist, redaktør, bibliotekar og lokalhistorikar med folkemusikk og folkekultur som interessefelt.

Tormod Skagestad var med eitt års unntak sjef ved Det Norske Teatret frå 1960 til 1979, og han vart den viktigaste teatersjefen i norsk teater etter krigen.

Vegard Sletten, ungdomslagsmann, redaktør og forfattar. Han skreiv på nynorsk i Verdens Gang fleire tiår før det blei ei politisk sak å få meir nynorsk i rikspressa.

Veit Stoss, ca. 1445–ca. 1535, var tysk-polsk bilethoggar, målar og grafikar.

Vincenzo Scamozzi [skamådzi], 1552–1616, var italiensk arkitekt og arkitekturteoretikar.

Åsmund Lønning Strømnes, pedagog og skulemann. dosent ved Universitetet i Oslo og professor ved universiteta i Tromsø og Trondheim.

Åsmund Snøfugl, redaktør, forleggjar og lokalhistorisk forfattar som arbeider for å gjere nynorsk til eit kvardagsspråk i Trøndelag.