Sveinbjörn Egilsson

Sveinbjörn Egilsson var ein islandsk filolog, omsetjar og diktar.

Sveinbjörn var i skule hjå Magnús Stephensen og vart seinare utdanna teolog i København. I 1819 vart han lærar ved latinskulen på Bessastaðir. Då skulen flytte til Reykjavík i 1846 og fekk namnet Den lærde skulen, vart Sveinbjörn Egilsson tilsett som rektor fram til han la ned embetet i 1852.

Som vitskapsmann gjorde han eit storverk ved å leggje grunnen til metodisk gransking av den norrøne skaldediktinga, særleg i arbeidet med kommentarar til skaldeversa i dei norske kongesogene som Det kongelige nordiske Oldskriftselskab gav ut (Fornmanna sögur, 12 band, 1825–1837). Han omsette dessutan alle desse skaldedikta til latin.

Det største og viktigaste arbeidet hans var ei ordbok over det norsk-islandske skaldespråket: Lexicon poeticum antiquæ linguæ septentrionalis (1854–1860). Denne har kome i nye utgåver og er framleis eit viktig hjelpemiddel ved studiet av norrøn dikting.

Som omsetjar gav han nytt liv til det gamle sagaspråket, og dette vart viktig i utviklinga av det islandske skriftspråket. Dei viktigaste omsetjingane er prosaversjonar av Iliaden og Odysseen av Homer. I 1856 kom ei samling med dikt og gjendiktingar ut med tittelen Ljóðmæli (Dikting).