Kampsport

Boksing, nevekamp av klassisk opphav. James Figg skapte moderne boksing ved skulen sin i 1720-åra.

Fekting har røter i Italia og Spania rundt år 1400.

Jiu-jitsu, japansk brytemetode som er om lag 2000 år gammal.

Kampteknikken går først og fremst ut på kast og låsing av ledd på motstandaren, ikkje på spark eller slag.

Bantamvekt, vektklasse i kampsport.

Bryting, idrettsleg tvikamp med røter tidleg i oldtida. 

Clinch (engelsk), omgrep i boksing.

Florettar blir no berre brukte som konkurransevåpen i fekting.

Glima er nasjonalsporten på Island.

Judo, moderne kampsport som er utvikla frå fleire tradisjonelle japanske kampidrettar.

Kendo (av japansk ken, ’sverd’, og do, ’veg’), opphavleg japansk sverdfekting frå 1500-talet.

Mensur (av latin mensura, ’mål’), avstanden mellom motstandarane i fekting.

Karate (av japansk kara, ’tom’, og te, ’hand’), opphavleg asiatisk nærkampteknikk med låge spark, sterke blokkeringar og slag, og dessutan utstrekt bruk av jordbruksreiskapar.

Plastron er undervesten i ei fekterustning.

Punching ball blir brukt til slagtrening i boksing.

Punch drunk (engelsk, ’slagrusa’), uttrykk frå boksesporten om å vere uklar etter slag mot hovudet. 

Ripost, italiensk uttrykk som i fektesporten tyder motstøyt eller svarstøyt. 

Promotor, eigentleg utføraren av ein doktorpromosjon.