Knut Horvei var fødd 27. august 1893 på Evanger i Hordaland (no Vestland) og døydde 30. mars 1984. Han vaks opp på farsgarden Horvei og blei buande der det meste av livet. I 1920-åra satsa han på avl av sølvrev, både i heimbygda og utlandet, men under pelsdyrkrakket i 1930 gjekk alt tapt. Horvei miste også kona tidleg og sat att åleine med foreldreansvaret for ein liten gut, noko som prega han seinare i livet.

Horvei fatta tidleg interesse for skriving og litteratur, og ei tid fekk han utløp for denne interessa gjennom ungdomslagsrørsla. Han debuterte innanfor den nynorske amatørteatertradisjonen med stykket Kristen i 1920. Han fekk kontakt med diktarar som Olav Nygard, Olav Gullvåg og Ragnvald Vaage, og i seinare dramatikk henta han inspirasjon frå både Shakespeare og Strindberg. Han braut med den realistiske tradisjonen, og i tekstane bruker han ofte lyriske og sterkt fantasiprega verkemiddel, noko som gjer dei vanskeleg tilgjengelege for mange. Det gjekk lang tid før nokon av Horvei sine stykke blei sette opp av eit profesjonelt teater, første gongen var i 1966.

Ved sida av dramatikken skreiv Horvei også ei rekkje romanar og forteljingar, mellom anna Trollgrep (1959) og Vågespel (1966). Hovudpersonane er ofte menneske som strir mot urett og mot økonomisk, kulturell og religiøs overmakt. Stilen ber preg av folkedikting og munnlege tradisjonar, med ordtak og aforismar som viktige verkemiddel.

Kjelder

Festskrift til Knut Horvei på 90-årsdagen. Bergen 1983

Idar Stegane: «Knut Horvei», Norsk biografisk leksikon, bd. 4. Oslo 2001

Peikarar

Bibliografi i Bibsys, bibsys-almaprimo.hosted.exlibrisgroup.com